Tuzla escort rüzgârı sertti o akşam. Denizden gelen tuz kokusu, soğuğu da beraberinde getiriyordu. İnce yağmur, sokak lambalarının altında parlıyor, kaldırımlar sessizce ışıldıyordu.
Zehra, ellerini montunun cebine sokup hızlı adımlarla yürüyordu. Başını eğmiş, kimseyle göz göze gelmemeye çalışıyordu. Yirmi iki yaşındaydı ama hayat, ondan gençliğini çoktan almıştı.
Tuzla vip escort arka sokaklarında doğup büyümüştü. Babasını hiç tanımamış, annesiyle birlikte yaşlanmış bir apartmanın bodrum katında büyümüştü. Annesi temizlik işlerinden kazandığıyla evin geçimini sağlardı. Ama yıllar geçtikçe hasta düştü; kalbi zayıflamıştı.
Zehra, annesinin ilaçlarını alabilmek için okulunu bırakmak zorunda kaldı. Önce kafede garsonluk yaptı, sonra fabrikada temizlik işine girdi. Ama maaşlar ne kiraya ne de ilaçlara yetiyordu.
Bir gün çaresizlik içinde sahilde otururken, yanına oturan bir kadın sessizce konuştu:
“Bazen hayatta kalmak için insan kendi çizgisini aşar,” dedi. “Ama yaşamak da bir cesaret ister.”
O gece Zehra’nın kaderi değişti. Başta reddetti, ağladı, utandı… Ama sonra annesinin yüzünü düşündü. Yaşamak için, annesini yaşatmak için karanlık bir yola girdi.
Tuzla escort geceleri artık onun sahnesiydi. Sokak lambalarının sarı ışığında yürürken, kalbinde taşıdığı utancı kimse görmesin isterdi. İnsanların gurup seven bakışları, bazen nefret dolu bazen acıma doluydu. Ama kimse onun neden o yolda olduğunu sormazdı.
Her sabah eve dönerken aynaya bakamazdı. Aynadaki yüz, artık o eski Zehra değildi.
“Ben mecburum,” derdi kendi kendine, “ama bir gün çıkacağım bu yoldan.”
Bir sabah sahilde, martılara simit atan yaşlı bir adamla karşılaştı. Adam ona dönüp, “Deniz bazen kirlenir ama içindeki yaşam hiç bitmez,” dedi.
Bir yanıt yazın