Çekmeköy arkadan veren esc dar sokakları akşam olunca sessizliğe bürünüyordu. 24 yaşındaki Elif, yorgun ve kararlı adımlarla yürüyordu. Hayat, onu çocuk yaşta sınamıştı. Babası evi terk etmiş, annesi ise hastalığı nedeniyle çalışamaz hale gelmişti. Evdeki tüm sorumluluk Elif’in omuzlarındaydı; küçük kardeşi ve annesi onun desteğine muhtaçtı.
Gündüzleri temizlik işlerinde ve kafelerde çalışıyor, kazandığı parayı evin kirasına, faturalarına ve annesinin ilaçlarına yetiştirmeye çalışıyordu. Ama gelir hiçbir zaman yetmiyordu. Zorunluluk ve yoksulluk, onu istemediği bir yola sürükledi: hayat kadınlığı. Bu, onun seçimi değildi; sadece hayatta kalmanın bir yoluydu.
Geceleri Çekmeköy sokaklarında yürürken insanların bakışlarını hissediyor, fısıldaşmalarını duyuyordu. Utanç, korku ve yalnızlık içinde ilerliyordu, ama pes etmiyordu. Çünkü ailesi onun desteğine muhtaçtı. İçindeki umut, Elif’i ayakta tutuyordu. Gündüzleri mahallenin parkına gider, gökyüzünü izlerdi. Gökyüzü ona bir gün hayatının değişebileceğini hatırlatıyordu.
Elif’in en büyük motivasyonu küçük kardeşi Cem’di. Cem’in okulunu tamamlaması ve iyi bir hayat kurması için her şeyi göze almıştı. Kendi kucaktan inmeyen hayallerini bir kenara bırakmış, çocukken resim yapmayı ve bir gün kendi sergisini açmayı hayal etmişti. Ama hayat ona fırça yerine sorumluluklar vermişti. Yine de içindeki umut hiç sönmedi.
Bir gece başına gelen korkutucu bir olay, Elif’in hayatını sorgulamasına sebep oldu. Yanına yaklaşan bir müşteri onu tehdit etmiş, cebinde milf escort para olmadığını görünce şiddet göstermişti. Eve dönerken gözyaşlarını tutamayan Elif, annesinin yorgun ama sevgi dolu bakışlarını gördü. O an karar verdi: bu hayatı geride bırakacak ve başka bir yol bulacaktı.
Ertesi gün küçük bir temizlik işine başladı ve aynı zamanda yeni fırsatlar aradı. Zordu ama içindeki umut yeniden yanıyordu. Elif biliyordu ki hiçbir karanlık sonsuza kadar sürmez ve en fırtınalı gecenin bile bir sabahı vardır. Her gün, küçük bir adım atmak büyük değişimlere yol açabilirdi.
Bir yanıt yazın