Kartal escort sahilinden esen rüzgâr gecenin sessizliğini yarıyordu. Sokak lambalarının sarı ışıkları, kaldırım taşlarına düşen yağmur damlalarıyla ateşli titrek yansımalar oluşturuyordu. Yirmi iki yaşındaki Aslı, bu sokaklarda yürürken adımlarını dikkatle atıyordu. Her gece aynı rotayı izler, her köşeyi tanırdı; çünkü bu sokaklar onun hayatının bir parçası olmuştu.
Aslı, genç yaşında hayat kadını olarak çalışmaya başlamıştı. Bu hayatı seçmemişti; ekonomik sıkıntılar, ailesinin ilgisizliği ve hayatın acımasız kondom gerçekleri onu bu noktaya getirmişti. Lise yıllarında öğretmen olmayı hayal eden Aslı, bir gün hayallerinin peşinden koşarken, önüne çıkan borçlar ve çaresizlik yüzünden farklı bir yola savrulmuştu. Şimdi, geceleri çalışıyor, gündüzleri ise Kartal escort arka sokaklarındaki küçük odasında yorgun bedenini dinlendiriyordu.
O gece işler pek iyi gitmemişti. Sokak neredeyse boştu; insanlar evlerine gitmiş, araçlar nadiren geçiyordu. Aslı, sahile doğru yürürken denizin dalga hırçın sesini dinledi. Dalgaların kıyıya vurma ritmi, içindeki fırtınayı biraz olsun sakinleştiriyordu. Her gün aynı döngü: çalış, para kazan, uyumaya çalış, sabah tekrar başla. Ama Aslı’nın içindeki umut hâlâ canlıydı. Kendi ayakları üzerinde durmayı, bir gün hayallerine kavuşmayı istiyordu.
Bir bankta oturdu, ellerini montunun cebine sakladı. Hala soğuk olan rüzgâr yüzüne boşaltan çarpıyordu ama bu kez daha az acı veriyordu. Gözlerini kapatıp uzun bir nefes aldı. Hayatı boyunca gördüğü zorlukları düşündü: iş bulamamak, güvensiz insanlar, yalnızlık ve her gün yaşadığı küçük hayal kırıklıkları. Ama yine de pes etmemişti. İçinde bir ses sürekli tekrarlıyordu: “Bir çıkış yolu mutlaka olmalı.”
Bir yanıt yazın